W przeciwieństwie do kryminalnej rzeczywistości w programach amerykańskiej telewizji bardzo rzadko przestępcami są młodzi, kolo­rowi mężczyźni z niższych warstw społeczeństwa. W 1972 r. 35% spośród wszystkich zatrzymanych w USA miało mniej niż 20 lat. W filmach telewizyjnych żaden kryminalista nie jest tak młody. Większość przestępców występujących na ekranie wywodzi się z warstw średnich. Są to ludzie niezadowoleni z tego, co osiągnęli, i    pragną mieć więcej.Z telewizyjnych filmów kryminalnych wynikałoby, że niebez­pieczeństwo grozi społeczeństwu nie ze strony ludzi, którzy całkowicie kwestionują system społeczny, w którym żyją, lecz ze strony osobni­ków chciwych, niezadowolonych z tego, co mają. Tylko 7% ofiar i    sprawców przestępstw ukazanych w telewizji to członkowie tej samej rodziny. W rzeczywistości natomiast od 25% do 30% wszystkich przestępstw z użyciem siły dokonuje się w obrębie rodziny. Taki obraz przestępczości kształtowany przez amerykańskie tele­wizyjne filmy kryminalne wyłonił się również z badań Williama R. Calttona [174, s. 427].

Aneta Drozdowska

Witaj na moim portalu! Na co dzień pracuje w bibliotece, bardzo dużo czytam, można nazwać mnie typowym molem książkowym. Na blogu zamieszczam ciekawe wpisy z rożnych dziedzin wiedzy. Zapraszam do komentowania!